The Crazy Rich Madame

"VLADIMYR!"

"VLADIMYR!"

Hindi pinansin ni Vlad ang galit na pagtawag sa kaniya ni 'Luvien'. Hindi sa nagmamatigas siya. Kundi dahil hindi na kaya ng tolerance niya ang nararamdamang kirot sa buong sistema niya at anumang oras. Bibigay na ang katawan niya. Nagpatuloy sa mabilis na paglalakad si Vladimyr habang tinatahak ang direksyon patungo sa sasakyan, ilang metro pa ang layo nito.

Ganun pa man, pakiramdam niya inaabot siya ng sampung taon sa paglalakad kahit na ang bilis ng kaniyang paghakbang, agad siyang napamura.

"Buwiset! Bakita ba ang layo ng kotseng yon?" Desperado niyang sambit.

Nauubusan na siya ng bawat segundo,

Her breathing gets hard. She felt the intense tremble of her body. Her head hurts. She felt cold and weak.

Pagtapat ni Vladimyr sa kotse ni 'Luvien', kulang na lang pasalamatan niya lahat ng santo saka nagmamadaling binuksan ito atvtangkang papasok sa loob at nang makapag pahinga.

Gustong-gusto na ni Vladimyr ang makaupo, mailapat ang kaniyang likod at makapagpahinga. Dahil hinang-hina na talaga siya.

Pagkapit ni Vladimyr sa handle ng pinto ng kotse, at hinila ito pabukas, kaagad sumilay ang matamis na ngiti sa kanoyang labi at mahinga ng maluwag.

"Salamat nan-ah!" nakangiting sambit ni Vladimyr bago nilakihan ang awang ng kotse ngunit natigilan siya ng bigla na malakas na sumara ang pinto. 'Luvien?'

"Can we talk for a moment?" Inis na awat ni 'Luvien'sa kaniya, asabay ang matalim nitong tingin.

Napasandal si Vladimyr sa sasakyan pagkakita niya kay 'Luvien' at agad na nagiwas ng tingin, she lean on the car to keep her balance cause her legs were trembling drastically. Vladimyr heaves a deep sigh and said, "We can talk inside your car, shall we?" She said in a very weak tone.

Vladimyr begun feel her eyelids heavy. And the pain she felt is getting severe. That she can't handle it further. The drowsiness caused by pain is pulling her to sleep. Vladimyr heaves a deep and long sigh before looking at 'Luvien' with her eys feels heavy.

"Luvien..." She uttered. Not a request but a plea. If this man in front of her is wuick, eh would notice her real state.

But sadly, he didn't. 'Luvien' is clouded with anger and she no time left to explain. Though, she wouldn't really bother too.

"No! We talk here!" Lucien sneered angrily. Flaring glares at Vlad.

"Luvien please...."

"Just tell me why you have to aim that gun to those Vladimyr!"Lucien suddenly exclaimed warily after seeing Vladimyr slowly fall slowly.

Hindi na napigilan ni Vladimyr ang sarili. That moment she loose her consciousness and slowly fall right on her spot.

Mabilis na kumilos si Lucien at

maagap na nasalo ang walang malay na si Vladimyr.

Doon niya lang nakita ang hospital gown nito na puro dugo, mula sa ilalim ng brown na coat. At naramdaman ang pangangatog at panlalamig ng katawan ni Vlad. "V-Vladimyr! What the hell?" Natataranta niyang sambit.

Binuhat ni Lucien si Vlad at nagmamadaling inihiga sa backseat ng sasakyan. Natataranta siyang sumakay saka agad na pinaharurot ang sasakyan kahit na malubak at at maputik ang kanilang mga nadaanan bago nakarating sa main road. At doon mas binilisan niya pa ang pagda-drive.

He is worried. He needs to take her to the nearest hospital bago pa mahuli ang lahat.

Hindi siya sigurado kung gaano ka daming dugo ang nawala sa dalaga but the fact that she has a wound on her flank makes him more worried.

"Hang on Vlad! I'll take you the hospital." He said frenetically.

His heart is pounding hard from it's ribcage as he rush along the road over the speed limit.

"Y-you can't die yet! Please!" He plea.

He took a quick glance on the unconscious woman laying on the backseat. That is even more pale.

He was too scared that he might loose this woman and so he drove even faster.

"Vladimyr.... please hang on!.... we're almost there!" He begged.

Nagmamakaawa siya sa dalaga na wag susuko. Nagsisisi Lucien sa pagkakataong iyon, sinisisi din niya ang sarili niya dahil hindi niya kaagad napansin ang totoong sitwasyon ni Vlad. Kung alam lang niya, iuuwi niya agad ito at ibabalik sa ospital para magamot.

Pero ang pagsisisi ay lagi nga naman nasa huli. Ang tanging magagawa niya nalang ay ang magdasal na sana maging maayos pa muli ang buhay ng babaeng ito. Na mabigyan pa siya ng second chance. Inabot ni Lucien ang kamay ni Vladimyr at hinawakan iyon ng buong puso. His warm palm gripped gently on Vlad's cold hand and shares warmth.

"Please Vladimyr, dont give up.... I promise to treat you right!" Sa isip niya. Napalingon siya bigla dito ng marahang kumapit si Vladimyr sa kamay niya. Na parang iyon ang sagot sa hiling niya. But she is too weak.