The Mysterious Slave

ZAYN

Pag gising ko nasa hospital na ako, tinignan ko ung nasa gilid ko ay kompleto sila. Umupo ako ng tutulungan ako ay itinaas ko ang kamay ko para sabihin hindi na.

"sabi ng doktor, wag kang masyadong nag iisip dahil kakaop3ra pa lang ng ulo mo" sabi ni kaye.

"pagka pinilit mo---"

"leave us" tinignan ko si chloe.

"I want to talked to her" tinignan ako ni chloe.

"hindi mo ba narinig ung sinabi sayo?? kung mag uusap tayo ma fo-force ung---"

"anong nararamdaman mo saakin maliban sa awa??" diretso kong tanong, naka titig lang siya saakin.

"tell me, please" pakiusap ko, kailangan ko iyon para maka move forward na. kailangan kong kumpirmahin kung pareho kaming dalawa ng nararamdaman.

"wala, wala ng iba kundi awa at gusto ka lang tulungan" sagot niya, naikuyom ko ang kamao ko.

σε

gusto ko ng makalimot and mukhang tama lang ang naisip ko ngayon na wag na tayong mag kita, ako na bahala sa buhay ko at ikaw? Bahala kana din sa buhay mo. Gaya ng sabi ko wag mo ng balikan ang nakaraan dahil hindi narin mababago iyon"

"nasaktan tayo pareho at tama na iyon, kalimutan na natin at maag simula uli" dugtong niya pa.

Tumalikod na siya aa pumunta sa may pintuan, bakit ang hirap kahit tanggapin na ganito na lang kami? Hindi ba mahalaga ung nakaraan namin?

"please..... lets move on" binuksan niya na ung pintuan at lumabas na siya, napayuko ako.

"this punishment that I deserve right?? The way I treated her from the past? Shit! It hurts!" napa tingala ako para pigilan ang luha ko.

"zayn---"

"don't tell to her that my memory is back" tinignan ko sila, gulat na gulat sila maski ako ay nagulat dahil sabi nila hindi na iyo babalik dahil nga sa operasyon ko.

Mukhang talagang kailangan daw bumalik ung alaala ko para pagsisihan ang mga ginawa ko ang this is it. The girl that I love don't love me, she wants to forget everything and move forward.

"don't worry im fine, I just need time so can you leave me for a while?" tumango sila at iniwan na ako.

Hindi na nag dalawang isip pa ang luha ko ay tumtuu na, bakit ganito ako kalambot ngayon? Sa dami ng pagsubok na naranasan ko dito lang ako iiyak?? Shit!!! Ang sakit kasi! Ang sakit malaman na awa lang ang lahat at walang halong iba. "ahhhhhhhhhh!!!" sigaw ko, may mas masakit pa pala kaysa sa ginawa ng mama ko saakin. Mas masakit pala ito, tang *na kung alam ko lang sana pinanindigan ko ang pagiging pusong bato ko at hindi pa hinayaang mahulog!

CHLOE

Nasa labas kami ng kwarto niya at rinig namin ang sigaw niya, tinignan ko sila na naka tingin saaki.

"kailangan kong sabihin iyon para na rin iyon sakanya---"

" para nga ba sakanya o para sayo??" tanong ni kaye

"kaye tama na" sabi ni eella

"rinig mo ung sigaw niya? Nasaktan siya! So para sakanyaa iyon?? Chloe parang wala kayong pinag samahan ni zayn ah, sana pala na nalaman mong si zayn ang boss mo ay umalis kana sa trabaho mo at hindi na nag pakita" 66 awa? Asan ang awa don ee nasaktan mo siya! Asan ung-ung

"sa tingin mo hindi ako nasasaktan ngayon??? Sa tingin mo hindi ko iniisip kung ano ang mararamdaman niya?!!! Hindi ako manhid!!! Gusto mo malaman ang totoo??!!! Mahal ko siya! Mahal ko ung taong nag pahirap saakin!!!" "mahal ko siya!!! Bakit hindi ko sinabi?? Dahil hindi ko alam kung paano kami mag uumpisa dahil sa nakaraan na iyon! Kaya ko nga sinasabi na kalimutan niya ang nakaraan dahil kung hindi, hindi purong pagmamahal ang mangyayari saaaming dalawa❞

"ayokong maging parausan na lang kaye, kung mahal niya ako gusto ko puro at walang halong iba" tumulo na ang luha ko.

"mahal ko siya at mahirap saakin na pakawalan siya pero kailangan kong gawin ito para narin saamin, time.... Time ang kailangan namin, kung hindi niyo maintindihan hindi ko kasalanan iyon" tinignan ko silang tatlo.

" minsan kailangan mo din saktan ang isang taong mahal mo kung para rin naman sakanya" pinunasan ko na ang luha ko.

"mauuna na ako" nag lakad na ako palayo pero kasabay non ung luha ko, sige na nga iiyak mo na nga lang yan chloe.

Pumara ako ng taxi, hinayaan ko lang tumulo ang luha ko. Iiyak ko lang dahil gagaan din ang loob ko pag nailabas ko na ang lahat.

Nagkaroon uli ako ng isang pagkakataon na maka pag aral sa ibang bansa, mabuti na lang ay binigyan pa nila ako g pangalawang chance at masaya ako na malaman na this month na din ang alis ko. "okay na ba ang gamit mo?" tanong ni mama

"opo" zinipper ko na ung hand bag ko.

" ingat ka doon❞ ngumiti ako.

"kayo din po" sagot ko.

"chloe tara na" sabi ni papa, tinulungan nila akong buhatin ung maleta ko.

Nakarating na kami sa airport at hindi ko inaasahan na andon sila kaye at ellA, niyakap niya ako. Tinignan ko si kaye na naka ngiti.

" ingat ka, babalik ka ah. Kailangan mong bumalik sa kasal ko❞ ngumiti ako.

"hindi ako mawawala sa ganung okasyon" sagot ko.

"sorry na late ako" si freed, niyakap niya ako.

ingat at wAg lilingon sa kung sino sino" sabi niya, napailing na lang ako.

Tumingin ako sa likod niya, sa tingin mo ba pupuntahan niya ako? Hindi impossibleng hindi niya alam na aalis ako dahil sa pagiging madaldal ni freed malamang sinabi niya. "kami na bahala sakanya" sabi ni freed..

"salamat, una na ako" tumango sila, hinila ko na ung dala ko at nilingon sila. Umaasang baka makita ko pa si zayn pero wala talaga siya, napa buntong hininga na lang ako at pumasok na.