The Mysterious Slave

Chapter CHAPTER 31: Who is he



CHLOE

Pag gising ko may ingay sa labas, tinignan ko ang katabi ko na si belle na mahimbing ang tulog. Kinumutan ko siya at tumayo saka sinilip kung ano ung ingay sa labas at nanlaki ang mata ko sa nakita ko, mabilis akong lumabas. "gago ka zayn!!! Hanggang ngayon ba naman patay na patay ka parin diyan sa babaeng yan!!!" sigaw niya na galit na galit habang hawak siya ng mga pulis, ano bang nangyayari?

"past is past ace, tumotulong lang ako dahil huminga siya ng tulong. Hindi ako tulad mo na sinasamantala ang isang tao lalo pat may kulang sa sarili niya" sinamaan siya ng tingin, grabe ang pag pupumiglas niya habang sinasakay siya sa sasakyan.

"chloe, kung inaakala mo angel yang lalakingyan! Sinasabi ko sayo mas higit pang demonyo yan saakin!!!" pahabol niyang sabi, naka tingin na lang ako sasakyan na paalis.

" problem solve" hinarap niya ako.

Naka tingin ako sakanya ng biglang may lumabas na alaala para mapapikit ako, mabilis ang pag labas nito sa memorya ko hanggang tumigil at tinignan uli siya.

"wag mo ng alalahanin dahil hindi mo magugustuhan" sabi niya.

"totoo?" tanong ko.

"totoo man o hindi tapos na din at hindi na mapapalitan pa ang mga nangyari, don't worry gaya ng request mo na katahimikan ay ibibigay ko. Ipapahatid ko kayo sa parents mo na matagal ka ng hinahanap❞ sabi niya.

" sa susunod wag kang naniniwala agad sa sabi sabi lalo na kung walang basehan, dibale sinabi ko na ang lahat at sitwasyon mo sa pamilya mo kaya wala ka ng pro-problemahin pa. Bago kita ipahatid, mas okay na wag mo ng balikan ang nakaraan❞ saktong dumating ang isang kotse, lumapit siya doon at kinausap.

Akala ko ay kakausapin pa ako pero umalis na siya, bakit ganun? Kumirot ang dibdib ko, susundan ko sana siya ng may nag salita sa likod ko.

"mami" si belle.

"baby aalis na tayo, lika kana" sabi ko kay belle, umiling siya.

" im going to stay here" nangingilid na ung luha niya agad.

"hindi tayo pwedeng mag stay dito, gutso mo bang makilala si lolo at lola??" umiling siya.

"I want to stay here, I want to be with mr. Cute Ceo"tumulo na ang luha niya.

"mam tara na po?" sabi nong lalaki, mas lalong humagulhol si belle, konting araw lang niyang nakasama ay napalapit na agad sakanya.

"mam?" napayoko ako.

"teka lang po ah, paki bantay po muna ung bata" mabilis akong tumayo at tumakbo, dito siya pumunta kaya binilisan ko ang paglalakad at baka sakaling maabutan ko pa siya.

Palinga linga ako at taas baba na ang dibdib dahil kanina ko pa hinahanap ay wala pa akong nakikita, takbo lakad uli ako hanggang nakita ko siya na pasakay sa kkotse

"sandali!!" sigaw ko, patakbo akong palapit sakanya pero hindi ko napansin na may sasakyan at mabilis akong umilag pero may bato akong naapakan para ma out balance ako, hindi ko na nakontrol ang katawan ko at nauntog ako. Nakita ko na lang na may papalapit saakin hanggang dumilim ung paningin ko, hindi ko na alam ang nangyari.

ZAYN

Tatlong araw na siyang naka higa at hanggang ngayon nag hihintay parin kami na magising siya, dumating pala ang magulang niya at kapatid niya. kasama ko sila ngayon, sila ang tumitingin kay chloe habang ako ay dito sa bata na parang tuko kung maka kapit.

" mmm” napa tingin kami, gumalaw siya hanggang inimulat niya ung mata niya. Nilapitan agad siya ng magulang niya habang ako ay tinawag ang doctor.

CHLOE

" anak, naaalala mo ba kami?" tanong ni mama, pumikit ako at inalala ang mga nangyari.

"anak ano nararamdaman mo??" tanong uli ni mama.

" andito na po ung doctor" napa buka ung mata ko dahil pamilyar ung boses na iyon.

Habang chinicheck ako ay inaaalala ko ung mga nangyari, naaksidente ako pero bakit andito si zayn?? Sa pagkakaalam ko si belle---"

"bElle!"tawag ko.

"mami" lumapit siya saakin at niyakap ko siya.

"she's fine and I think bumalik na din ang alaala niya" sabi ng doctor.

" anak totoo ba??" kumunot ang noo, nawalan ba ako ng alaala.

"hindi ko alam na nawalan ako ng alaala pero naalala ko naman nong simula hanggang iniligtas ko si belle" sagot ko.

"okay lang yan anak, ang mahalaga ay okay kana" sabi ni papa.

Kinausap pa ako ng doctor at madaming binilin, mananatili pa ako dito sa hospital ng ilang araw para matiyak na okay ako. Simula nong nagising ako ay hindi na umalis sa tabi ko si belle, hindi ko na din namalayan na umalis na pala si zayn. "si mr. cute Ceo po ba ang hinahanap niyo mami?? Siya po nag alaga saakin, napaka bait niya po" sabi ni belle.

"siya rin po nag ligtas saatin don sa bad guy nong wala pa po kayo memories, sa lahat lahat siya po ang gumawa❞sabi niya.

Madami pa siyyang ikinuwento at hindi ko alam na ganun pala ang naranasan namin ni belle, naawa ako sa bata dahil naging ganun kasaklap ang sitwasyon namin habang wala akong maalala.

Nakalabas na ako sa hospital at kasa-kasama ko sila mama na, papauwi na din kami at ni piso ay wala kaming binayaran dahil bayad na ni zayn pero simula nong nagising ako ay hindi ko na siya nakita pa.

“ tara na anak” sabi ni mama, umaasa kasi ako na pupunta siya kahit man lang sa pag alis namin pero kkotse siya nag pakita.

Nakarating na kami sa bahay at sobrang saya ng kapatid ko lalo pat nakita na nila si belle, hinayaan ko lang silang maki pag laro sa bata.

"hindi mo ba siya kakausapin anak?? Di mo man lang ba tutuldukan yang nararamdaman mo? Ilang taon na ding nagdudusa yan❞ napa ngiti ako ng mapait.


Tip: You can use left, right, A and D keyboard keys to browse between chapters.